Am I reading because I want to get something or I enjoy reading?
जानेवारी १९२२
evolution सोपं होतं. मी जेव्हापर्यंत आनंदी होतो, तेव्हा मला स्वतःला दुःखी बनवायचे होते, मला उपलब्ध असलेल्या माझ्या काळातील सगळ्या कल्पना,रीतिरिवाज वापरून मला स्वतःला दुःखी बनवायचे होते. तरीही ते करूनही मला तिथून परतही यायचे होते, आनंदाकडे. थोडक्यात काय? मी आनंदी असलो तरीही दुःखीच होतो. विचित्र गोष्ट अशी कि हे सगळं जर कुणी योजनाबद्ध रीतीने केलं , तर ते खरं वाटू शकतं. माझा spiritual decadence हा एक बालिश खेळ म्हणून जन्माला आला. मी त्याच्या बालिशपणाविषयी कितीही जाणून होतो तरीही. उदाहरणार्थ मी माझ्या चेहऱ्याचे स्नायू मुद्दाम आवळून घेत असे , किंवा मी graben कडून जात असताना माझे हात माझ्या डोक्याच्या मागे क्रॉस करून घेत असे. हे सगळे क्रुद्ध करणारे खेळ पण परिणामकारक (हेच evolution माझ्या लेखनाबाबतीत घडलं, फक्त एवढंच की माझ्या लेखनाबाबतीतलं evolution थांबलं. जर दुःख (unhappiness ) असा forcefully induce करता आला असता, तर काहीही induce करता आलं असतं. subsequent development कितीही विरोधाभास दाखवत असली, कितीही माझ्या स्वभावाशी विसंगत असली तरी मी हे मानायला मुळीच तयार नाही आहे की माझ्या दुःखाचे कारण माझ्या आत आहे, माझी आंतरिक गरज आहे. बहुतेक त्या दुःखाच्या origin/मुळाला ला स्वतःच गरज असेल (necessity ऑफ their own) पण आंतरिक नाही. एखाद्या माश्याप्रमाणे त्यांनी माझ्या अंतरंगात प्रवेश केला तसाच या माश्यांना मी घालवून देऊही शकतो.
माझ्यासारखी inner state असणारी माणसं आहेत यावर माझा विश्वास नाही, पण मी अशा लोकांबद्दल कल्पना करू शकतो. पण त्यांच्याही डोक्याभोवती एक गूढ कावळा सतत फिरत असतो हे मात्र मी अजिबात कल्पनेत आणू शकत नाही.
नोव्हेंबर २, १९११.
This morning for the first time in a long time the joy again at the thought of a knife being turned in my heart. (Sentence in The Trial: while the other stuck the knife into his heart and turned it there twice.' knife in the heart is like an old acquaintance who has reappeared!)
१९२० मध्ये डायरीत लिहिलेले चार शब्द
'Meine Gefangniszelle - meine Festung.' : माझा तुरुंग - माझा किल्ला (My prison cell - my fortress)
जून १९१३
माझ्या डोक्यात एक अफाट जग आहे. पण मी स्वतंत्र कसं होऊ आणि ते (जगही) ही कसं स्वतंत्र होईल without tearing? आणि खरंतर स्वतःकडे ठेवण्यापेक्षा, किंवा स्वतःत गाढून टाकण्यापेक्षा ते tear करून टाकणंच चांगलं होईल. ते मी इथे असण्याचं खरं कारण आहे आणि मला ते पूर्णपणे ज्ञात आहे.
जानेवारी १९२२
evolution सोपं होतं. मी जेव्हापर्यंत आनंदी होतो, तेव्हा मला स्वतःला दुःखी बनवायचे होते, मला उपलब्ध असलेल्या माझ्या काळातील सगळ्या कल्पना,रीतिरिवाज वापरून मला स्वतःला दुःखी बनवायचे होते. तरीही ते करूनही मला तिथून परतही यायचे होते, आनंदाकडे. थोडक्यात काय? मी आनंदी असलो तरीही दुःखीच होतो. विचित्र गोष्ट अशी कि हे सगळं जर कुणी योजनाबद्ध रीतीने केलं , तर ते खरं वाटू शकतं. माझा spiritual decadence हा एक बालिश खेळ म्हणून जन्माला आला. मी त्याच्या बालिशपणाविषयी कितीही जाणून होतो तरीही. उदाहरणार्थ मी माझ्या चेहऱ्याचे स्नायू मुद्दाम आवळून घेत असे , किंवा मी graben कडून जात असताना माझे हात माझ्या डोक्याच्या मागे क्रॉस करून घेत असे. हे सगळे क्रुद्ध करणारे खेळ पण परिणामकारक (हेच evolution माझ्या लेखनाबाबतीत घडलं, फक्त एवढंच की माझ्या लेखनाबाबतीतलं evolution थांबलं. जर दुःख (unhappiness ) असा forcefully induce करता आला असता, तर काहीही induce करता आलं असतं. subsequent development कितीही विरोधाभास दाखवत असली, कितीही माझ्या स्वभावाशी विसंगत असली तरी मी हे मानायला मुळीच तयार नाही आहे की माझ्या दुःखाचे कारण माझ्या आत आहे, माझी आंतरिक गरज आहे. बहुतेक त्या दुःखाच्या origin/मुळाला ला स्वतःच गरज असेल (necessity ऑफ their own) पण आंतरिक नाही. एखाद्या माश्याप्रमाणे त्यांनी माझ्या अंतरंगात प्रवेश केला तसाच या माश्यांना मी घालवून देऊही शकतो.
माझ्यासारखी inner state असणारी माणसं आहेत यावर माझा विश्वास नाही, पण मी अशा लोकांबद्दल कल्पना करू शकतो. पण त्यांच्याही डोक्याभोवती एक गूढ कावळा सतत फिरत असतो हे मात्र मी अजिबात कल्पनेत आणू शकत नाही.
नोव्हेंबर २, १९११.
This morning for the first time in a long time the joy again at the thought of a knife being turned in my heart. (Sentence in The Trial: while the other stuck the knife into his heart and turned it there twice.' knife in the heart is like an old acquaintance who has reappeared!)
१९२० मध्ये डायरीत लिहिलेले चार शब्द
'Meine Gefangniszelle - meine Festung.' : माझा तुरुंग - माझा किल्ला (My prison cell - my fortress)
जून १९१३
माझ्या डोक्यात एक अफाट जग आहे. पण मी स्वतंत्र कसं होऊ आणि ते (जगही) ही कसं स्वतंत्र होईल without tearing? आणि खरंतर स्वतःकडे ठेवण्यापेक्षा, किंवा स्वतःत गाढून टाकण्यापेक्षा ते tear करून टाकणंच चांगलं होईल. ते मी इथे असण्याचं खरं कारण आहे आणि मला ते पूर्णपणे ज्ञात आहे.
No comments:
Post a Comment